Παιδεία ώρα μηδέν!!!

Θέλω να αναφερθώ σε ένα περιστατικό που πιστεύω κατά την ταπεινή μου γνώμη ότι αντιπροσωπεύει την σημερινή κατάσταση στον χώρο της παιδείας στον Δήμο μου.

Συγκεκριμένα στις 24 Μαρτίου 2009 ώρα 14:30 μμ. Συγκαλείται έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο κατόπιν αιτήματος του πρώην Δημάρχου κου Γ. Κασίμη με θέμα τα κτιριακά προβλήματα των σχολείων του Δήμου μας.

Η αίθουσα της Φιλαρμονικής κατάμεστη από γονείς, εκπροσώπους Συλλόγων Γονέων των Σχολείων του Δήμου μας, της Ένωσης Γονέων και πολίτες κάθε ηλικίας ευαισθητοποιημένους στα θέματα Παιδείας που γνωρίζουν καλά ότι τα παιδιά μας είναι το μέλλον του τόπου μας.  Το μέλλον αυτό δεν έρχεται μόνο του. Δημιουργείται.

Ανάμεσα σ’ αυτούς κι εγώ, άκουσα αγανακτισμένους γονείς να αναφέρονται σε σχολεία συστεγαζόμενα τετρακοσίων παιδιών μέσα σε κτίρια ικανά να δεχτούν μόλις και μετά βίας εκατόν πενήντα μαθητές. ‘Άκουσα για προαύλιους χώρους που αντιστοιχούν σ’ λιγότερο του ενός τετραγωνικού μέτρου για κάθε παιδί, για λυόμενες αίθουσες όπου στοιβάζονται τα παιδιά για να αποφευχθεί η εκ περιτροπής λειτουργία του σχολείου (πρωί-απόγευμα), για ανύπαρκτες αίθουσες φαγητού, Η/Υ, Πειραμάτων, Εκδηλώσεων ( 7^ο Δημοτικό). Τους άκουσα ν’ απαιτούν την ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων για το 6ο Δημοτικό και το 2ο Γυμνάσιο. Μόνιμο θύμα της κατάστασης αυτής…… τα παιδιά μας, οι νέοι του τόπου μας, το μέλλον μας.

Η κραυγή αγανάκτησης που άγγιξε τις καρδιές όλων μας και έγινε δική μας αγανάκτηση, δεν φάνηκε να βγάζει την Δημοτική Αρχή από την περίοδο της πνευματικής νιρβάνα την οποίαν διέρχεται και η αντίδρασή της υπήρξε «χλιαρή», τόσο προς τους εκπροσώπους των γονέων, όσο και προς την μείζονα αντιπολίτευση και στην τοποθέτηση του κου Γ. Κασίμη, ο οποίος, εκτός της αναφοράς του στην μελέτη που είχε ήδη ολοκληρωθεί κατά την τετραετία της  Δημαρχίας του για την αγορά δύο οικοπέδων εντός σχεδίου πόλεως με σκοπό την ανέγερση δύο σχολείων, κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις και υπέδειξε άλλα δύο οικόπεδα για αγορά με σκοπό την ανέγερση δύο ακόμη σχολικών κτιρίων.

Η ίδια αγανάκτηση με οδήγησε  να πιάσω το μολύβι και να σας γράψω ό,τι δεν μπόρεσα να σας πω σαν μάνα και Δημότης Αρτέμιδος.

Αξιότιμοι κύριοι της Δημοτικής Αρχής, εσείς που επιλέξατε ως κατάλληλη ώρα συζήτησης θεμάτων που αφορούν την Παιδεία μας την 14:30 μμ., θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα κοινωνικά στρώματα που απαρτίζουν την βάση και τον κορμό της Δημοκρατίας μας έχουν διαβρωθεί. Και η διάβρωση αυτή μεταβιβάζεται στα πολιτικά κόμματα, στους πολιτικούς θεσμούς, στην Δικαιοσύνη, στην Παιδεία. Από πού λοιπόν θ’ αρχίσει η θεραπεία;  Η Δημοκρατία δεν στηρίζεται από την ψήφο, αλλά από την ποιότητα των πολιτών. Αν δεν έλθουν καλύτεροι πολίτες, δεν θα έλθει ποτέ καλύτερη Δημοκρατία. Γι΄αυτό η θεραπεία πρέπει ν’ αρχίσει από το σχολείο. Αυτό θα φτιάξει την μαγιά των καλών πολιτών. Πρέπει λοιπόν να επενδύσουμε στην Παιδεία για να φτιάξουμε τον αυριανό δημότη, τον αυριανό πολίτη.

Τα σημερινά μας σχολεία, αυτά στα οποία αναφέρθηκαν οι γονείς και οι Εκπρόσωποί τους, αυτά για τα οποία τοποθετήθηκε ο κος Γ. Κασίμης και έδωσε σαφείς και συγκεκριμένες προτάσεις, τα σχολεία που οι τουαλέτες τους έχουν γίνει «άβατο», σχολεία χωρίς εργαστήρια, βιβλιοθήκες, αίθουσες φαγητού, αίθουσες προβολών, μουσικής γυμναστικής, Η/Υ, σχολεία όπου το πράσινο υπάρχει μόνον ως μπογιά στους τοίχους, σχολεία που θυμίζουν καταυλισμούς, δεν αρέσουν στα Παιδιά. Είναι αποκρουστικά.

Το Παιδί έχει ανάγκη να νιώσει άνετα και ήρεμο μέσα στον Σχολικό χώρο, να τον νιώσει δικό του χώρο, να τον αγαπήσει. Όταν η τεχνολογία διδάσκεται από βιβλίο χωρίς την ύπαρξη τεχνολογικού εξοπλισμού, ο μαθητής θα νυστάζει ατελείωτα. Κι αν θέλουμε να διαμορφώσουμε έναν ανθρώπινο μαθητή, πρέπει να του δώσουμε ένα ανθρώπινο σχολείο. Πέστε μου, σε πόσα από τα σχολεία μας έχουν γίνει εκθέσεις ζωγραφικής, θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές; Το θέμα δεν είναι να ψεκάζουμε απλώς το μυαλό των παιδιών μας με γνώσεις, γιατί Παιδεία, όπως λέγαμε οι παλαιότεροι, είναι αυτό που μας μένει όταν ξεχάσουμε ό,τι μάθαμε στο σχολείο. Και αυτό είναι ένα καλά συγκροτημένο μυαλό με υψηλό φρόνιμα και αξιοπρεπές ήθος. Αυτός είναι ο προορισμός του σχολείο, να φτιάξει τον μαθητή ανώτερο και καλύτερο του εαυτού του, να φτιάξει το σωστό άνθρωπο, το σωστό πολίτη, που θα σταματήσει την διάβρωση, που θα στηρίξει και θα κάνει την Δημοκρατία καλύτερη. 

Τα παιδιά μας ονειρεύονται. Ονειρεύονται το  μέλλον τους σε μια κοινωνία δικαίου, εντελώς διαφορετική απ’ αυτήν που τους προσφέρεται και η οποία δεν τους παρέχει καμία ουσιαστική στήριξη. Εκφράζουν τον θυμό τους, την οργή τους φωνάζοντας και διεκδικώντας το αυτονόητο: «μία Παιδεία για μέλλον και όχι μια ανόητη παιδεία που θα κάνει ανόητα παιδιά», όπως λέει και ο Σ. Καργάκος.  Η συμπεριφορά τους δηλώνει κατάσταση υπαρξιακού άγχους και πέρα από τις διαφοροποιήσεις για το «σωστό» ή το «λάθος» των κινητοποιήσεών τους, τα παιδιά εκφράζουν την ψυχή τους και μας στέλνουν ένα μήνυμα δυσφορίας. Οι νέοι, όπως τους χαρακτηρίζει ο Αριστοτέλης «είναι γεμάτοι ελπίδες. Αυτό συμβαίνει διότι η φύση τους έχει προικίσει με ένα είδος θέρμης σαν  αυτήν που αισθάνονται όσοι ήπιαν πολύ κρασί. Οφείλεται όμως η ιδιότης τους αυτή και εις το ότι δεν εδοκίμασαν ακόμη πολλές αποτυχίες. Ζουν κυρίως με την ελπίδα,  διότι η μεν ελπίς αφορά το μέλλον, η δε ανάμνηση το παρελθόν. Αλλά για τους νέους το  μεν μέλλον είναι μεγάλο, το δε παρελθόν μικρό. Προτιμούν να κάμουν εκείνο που τους φαίνεται ωραίο παρά εκείνο που τους συμφέρει, διότι οι πράξεις τους υπαγορεύονται μάλλον από την καρδιά παρά από τον υπολογισμό. Ο υπολογισμός μεν λαμβάνει υπ΄όψιν του το συμφέρον, ενώ η αρετή το ωραίο». 

Βγείτε λοιπόν κύριοι από την πνευματική σας νιρβάνα και τρέξτε να προλάβετε την ανερχόμενη οικιστική ανάπτυξη που θα οξύνει τα κτιριακά προβλήματα στα σχολεία του Δήμου μας.   Είναι τραγελαφικό να μιλάτε για οικόπεδα εκτός σχεδίου πόλεως. Σε ποία 10ετία εντάσσεται την ανέγερση-αποπεράτωση των σχολείων αυτών; Οι γονείς σας απάντησαν: «Τα παιδιά μας μεγαλώνουν πολύ γρήγορα», και βέβαια δεν έχουν σκοπό να τα βάλουν σε κιούπια για να περιμένουν την υλοποίηση των στόχων σας. Εκτός και αν δεν ελπίζετε στην επανεκλογή σας και λέτε «ας κόψουν άλλοι το λαιμό  τους». Μα τότε αποκεφαλίζετε την ίδια την Παιδεία, τα παιδιά μας. Τσαλαπατάτε τις ελπίδες τους, τα όνειρά τους για το μέλλον,  το μέλλον του τόπου μας. 

Αν οι στοχασμοί μου είναι λάθος διαψεύστε με και τρέξτε να προλάβετε, πριν ο Δήμος μας θυμίσει τον «Άνθρωπο που έβλεπε τα τραίνα να περνούν»  χωρίς να μπορεί να επιβιβαστεί, από δική σας ανικανότητα.